Er is iets vreemds aan de hand, denkt mijn boer, als hij in
de stal komt. De verzamelruimte voor inseminatie staat vol koeien en ze zijn
allemaal erg onrustig. Er gaat een geloei op zodra ze hem zien. Als hij even
later in zijn kantoortje zit en in de computer naar de koegegevens kijkt, ziet
hij tientallen rode lichtjes knipperen. Hier klopt ook iets niet. Er zal toch
niet weer iets met de stappentellers zijn?
Stappentellers?
Ja, onze koeien dragen allemaal een
stappenteller om hun poot. Deze geeft aan de computer door, hoeveel stappen
iedere koe per dag zet. Boven een bepaalde grens wordt dat zichtbaar op het
computerscherm.
Misschien denk je dat dat een teken is, dat een koe op dieet
moet, maar nee. Het betekent dat ze tochtig is. In gewone mensentaal: zin in
seks heeft. En dat is weer een verheugend feit, want dan kan ze bevrucht worden
en een kalfje krijgen. Zoals u weet zijn kalfjes nodig om de melkproductie van
een koe op gang te krijgen. Zonder kalfjes geen melk.
Een koe kan bevrucht worden door kunstmatige inseminatie, dat
doet mijn boer met een rietje sperma, of
door een stier. Dat laatste is heel ouderwets. We hebben nogal wat koeien, dus
het zou erg tijdrovend zijn de tochtige koeien er steeds uit te halen, ware het
niet dat ook hier de automatisering een handje helpt.
In onze ligboxstal zitten overal klapdeurtjes en die gaan
open, of blijven dicht, naargelang de computer daar opdracht toe geeft. Als de
computer een tochtige koe registreert, wordt deze koe automatisch geselecteerd,
doordat het klapdeurtje naar een, voor de anderen afgesloten gedeelte van de
stal, opengaat.
Mijn boer loopt weer terug naar de stal en observeert de
koeien nog eens. Het drinkwatersysteem werkte gisteren niet goed. Dat is heel
vervelend, want een melk producerende koe drinkt al gauw honderd liter water
per dag. Hij had daarom meteen, als tijdelijke oplossing, waterbakken uit het
weiland, in de stal neergezet.
Nu ziet hij dat ze daar nauwelijks uit drinken. Ze lopen
maar van bal naar bak, in de hoop dat daar water in zal stromen, zoals het
hoort. Al die onrust registreert de stappenteller en daardoor worden zoveel
koeien als tochtig aangemerkt. Aha! De extra stappen hebben deze keer dus niets
met opspelende hormonen te maken. Zo slim is die computer dus ook weer niet.
Koeien zijn ontzettende gewoontedieren.
Nog een voorbeeld: onze melker houdt van muziek bij zijn
werk. De eerste keer toen er popmuziek uit de melkstal schalde, wilden de
koeien er niet in. Ze vertrouwden die herrie niet. Nu willen ze niet gemolken
worden, als ze er geen muziek klinkt.
Mensen zijn ook gewoontedieren. Misschien niet zo erg als
koeien, maar toch.
Neem nou mijn boer: hij wil zijn eetpatroon veranderen en
dat is lastig. Vorige week waren we bij een bouwmarkt en daar lagen stappentellers
voor vijf euro per stuk. Een koopje, want een stappenteller voor een koe kost al
gauw vijftien keer zo veel. Er bestaan internetsites waarop staat hoeveel
calorieën je nodig hebt, in relatie tot het aantal stappen dat je op een dag
zet. Zo kun je je eetpatroon verantwoord aanpassen. Mijn boer schafte er meteen
één aan.
Gisteravond meldde hij trots dat hij achttienduizend stappen had
gezet. Dat is best veel, maar het had niet tot gevolg, dat er automatisch een
deurtje voor hem open ging.
Groentje